BOUWEN OP PLANTAGE BOLIVIA VERNIETIGT DAAR NIET ALLEEN DE NATUUR
Versnippering belangrijkste oorzaak van afname natuurwaarden op Bonaire
De ontwikkeling van Plantage Bolivia zou het hele eiland Bonaire verder fragmenteren. Dit zou een van de belangrijkste principes van de Verenigde Naties met betrekking tot het beheer van kleine eilandstaten in ontwikkeling (Small Island Developing States, SIDS) volledig negeren. Namelijk het principe van voorzichtigheid bij de ontwikkeling van kleine eilanden om blijvende sociale en andere schade aan de SIDS te voorkomen.
Van een overheid die duurzaamheid hoog in het vaandel heeft staan, zou je verwachten dat ze serieus streeft naar ontwikkeling nabij/in bestaande woonwijken waar ruimte is voor meer bebouwing. Een bijkomend voordeel van deze manier van ontwikkelen is dat er ook meer mensen ondernemer kunnen worden door een bedrijf te starten (in het midden- en kleinbedrijf) dat voorziet in de behoeften van de bewoners daar. Dit zou ook beter passen bij de filosofie van duurzaamheid (1), en ook meer bij de sociale poot van duurzame ontwikkeling in plaats van een afgezonderde enclave van een gekozen groep gebaseerd op het rijk worden van een kleine groep mensen.
Drie belangrijke gevolgen voor (de natuur van) Bonaire als gevolg van het bouwen op Plantage Bolivia:
Versnippering:Het feit dat de natuurwaarde van het terrassenlandschap in Centraal Bonaire relatief hoog is, komt doordat het relatief minder versnipperd is in vergelijking met veel andere delen van Bonaire. Opgemerkt moet echter worden dat er ook verstoorde gebieden te vinden zijn in het terrassenlandschap van Centraal Bonaire (bijvoorbeeld bij Fontein en meer richting Rincon) die waarschijnlijk veroorzaakt zijn door begrazing en andere menselijke activiteiten. Bouwen op Plantage Bolivia zal in feite bijdragen aan verdere versnippering en de kans op herstel van die versnippering teniet doen. Versnippering van de natuur wordt in internationale publicaties gezien als de belangrijkste oorzaak van de achteruitgang van natuurwaarden. Mede door versnippering krijgen invasieve soorten meer kans, wat weer leidt tot vermindering van natuurfuncties en -waarde, met uiteindelijk het verdwijnen van inheemse flora en fauna tot gevolg. Het spreekt voor zich dat versnippering in droge gebieden (2) zoals Bonaire de bovengenoemde effecten nog problematischer maakt.
Zoet water:Ook met het oog op de toekomstige toename van het belang van waterconservering heeft Bonaire grote behoefte aan meer natuur zodat er een betere garantie is voor voldoende zoetwaterindringing in de bodem na regenval. Ook in dat kader is het behoud van Plantage Bolivia als natuurgebied van groot belang. De verwachting is dat het op termijn in het zuidelijk Caribisch gebied minder gaat regenen, maar dan in hoosbuien. Bonaire heeft veel gebieden die last hebben van de invloed van zout water (het hele gebied van Cargill, het Gotomeer, de saliñas in de WSNP, het Gotomeer, Lagun, Lac).
Bomen:Tot slot worden bomen gezien als de laatste strohalm in de klimaatcrisis. Het planten van bomen alleen zal niet alle bomen compenseren die we verliezen. Dat komt omdat de bomen die we verliezen tientallen jaren (soms eeuwen!) oud zijn. Ze zijn groot en volwassen. Ze bevatten grote hoeveelheden koolstof in hun stam, takken, bladeren en wortels. Ze hebben die opslag in de loop van tientallen jaren opgebouwd, door elk jaar een beetje meer koolstof op te nemen en elk jaar een beetje meer te groeien, waardoor hun capaciteit verder toeneemt. In deze context kan het planten van bomen alleen dienen als een aanvullende strategie voor het behoud van aaneengesloten natuurgebieden waarin hogere vegetatie voorkomt.
Volgens de British Royal Society hebben nieuwe bossen minstens 10 jaar nodig om hun maximale opslag te bereiken - het punt waarop ze elk jaar de meeste koolstof uit de atmosfeer kunnen opnemen. Ze blijven dit doen totdat de bomen volgroeid zijn, wat na ongeveer 20 tot 100 jaar gebeurt, afhankelijk van de soort. Het is ook relevant dat boomsoorten vaak (erg) langzaam groeien in ons droge klimaat.
Volgens onderzoek is er wel 30 keer meer land nodig voor herbebossing om hetzelfde resultaat op het gebied van klimaatmitigatie te bereiken als het laten staan van volwassen bomen. Voor elke gekapte boom wordt minstens 30moeten worden herplant om hetzelfde klimaatmitigatieresultaat te genereren als vermeden ontbossing in de eerste plaats. (3)
"Bomen planten is geweldig om te doen, maar het zal de komende twee of drie decennia niet veel verschil maken omdat kleine bomen gewoon niet veel koolstof opslaan. Het behouden en laten groeien van bestaande natuurlijke bossen is essentieel voor elke klimaatdoelstelling die we hebben." Prof. dr. William R. Moomaw (hoofdauteur van vijf wetenschappelijke rapporten van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC; een orgaan van de Verenigde Naties)
Dit betekent dat het nog belangrijker is om het bestaande tropische droge bos zoals op Plantation Bolivia te beschermen. Bovendien worden dit soort bossen in wetenschappelijke publicaties beschouwd als een van de regionaal en internationaal meest bedreigde ecosystemen (4).
Bescherming van Plantage Bolivia, en daarmee van de natuur op heel Bonaire, kan gemakkelijk worden gedaan:
NIET: bouw 2.100 huizen, 5 ecolodges en 5 landbouwgebieden, etc. op Plantage Bolivia (er zijn genoeg andere goede plekken hiervoor op Bonaire)
DO: het aantal grazers drastisch verminderen en dammen herstellen.
Zodat de natuur zichzelf kan herstellen.
(1) 4 pijlers van duurzaamheid: (1) economie, (2) natuur en milieu, (3) cultuur en (4) sociaal
(2) gebied waar de (langdurige) neerslag gemiddeld minder dan 500 mm per jaar bedraagt
(3) Natuurlijke klimaatoplossingen, Bronson W. Griscom et al. (2017)
(4) Een wereldwijd overzicht van de staat van instandhouding van tropische droge bossen, L. Miles et al. (2006)
HELP ONS PLANTAGE BOLIVIA TE REDDEN VAN DE ONDERGANG!